Akma...ratuku

Ratuku... Akma,
Ingin abang luahkan, 
Tentang kebimbangan ini, 
Tatkala melihat bunga-bunga berguguran, 
Di petik tangan-tangan yang ganas,
Lagi bernafsu serakah. 


Akma, sayangku...

Kebimbangan ini masih menebal, 
Apabila terdengar, 
Dengungan kumbang perosak, 
Yang cuba menyedut madu, 
Walau tanpa rela. 


Isteriku, Akma... 
Kebimbangan ini bertambah lagi, 
Apabila melihat, 
Bunga yang tidak segan silu,
Melampiaskan kecantikannya, 
Ketika sedang mekar, 
Melupakan kuntuman, 
Yang sebelum ini melindunginya. 

Akma... 
Abang masih terpinga-pinga, 
Masih wujudkah lagi, 
Ratu idaman hati, 
Kerana apa yang aku lihat hari ini, 
Semakin banyak bunga-bunga gugur, 
Bagaikan tibanya musim luruh. 


Akma... 
Bukanlah diharap, 
Kau segigih Siti Hajar, 
Yang berlari-lari, 
Antara Safa dan Marwah, 
Bukan juga sesetia Ainul Mardiah, 
Yang menanti kekasihnya di pintu Syurga. 


Akma... 
Akuilah hakikat yang tersurat, 
Engkau bukanlah Siti Khadijah, 
Mahupun Siti Fatimah, 
Engkau bukan Aishah, 
Bukan juga Rabiatul Adawiyah, 
Wanita suci terpuji, 
Kerana aku tidak layak, 
Berharap sedemikian rupa. 

Cukuplah sekadar, 
Kau cuba mencontohi,
Bunga-bunga itu, 
Kembang mekar mewangi, 
Sehingga harumannya,
Melewati pintu-pintu Syurga. 


Jangan kau risau ratuku, 
Kadang kala musim berganti, 
Sehingga bunga tidak dapat berkembang mekar, 
Tapi itu, 
Hanya ujian buatmu. 


Akma... 
Esok musim bunga pasti akan tiba, 
Dan kau akan mampu berkembang lagi, 
Cuma yang abang harapkan ketika itu, 
Kau jaga kelopakmu itu,  
Kerana kau RATU IDAMAN KALBU.
 

Akma.. 
Abang bukanlah memandang kecantikan, 
Walaupun kadangkala abang tertarik memandangnya. 
Tapi bukan itu yang abang harapkan, 
Abang yakin ratuku, 
Masih ada sinar harapan, 
Yang membuat abang tersenyum lega, 
Kerana telah abang temui, 

RATU yang benar-benar RATU

"Maizatul Akma"

Tinta Suamimu...Ibrahim

0 comments:

Catat Ulasan